Biz insanlar, sanırım sorunsuz bir hayat yaşayabileceğimizi gerçekten düşünemiyoruz. Her şey yolunda giderken bile, yaşadıklarımızı düşünüp, kafamıza takacağımız bir şeyler arayışına giriyoruz. Neticesinde de, aslında hiç aldırmamız gereken şeyleri kendimize dert ediniyoruz. Bu bazen işimizle ilgili oluyor, bazen ailemizle, bazen arkadaşlarımızla, bazense eşimizle…
Benim gibi, bunun farkında olup mevcut olanlarla bir problem yaratamıyorsak da, hayatımıza yeni insanlar alıp, onlarla ilişki kurmaya çalışıyoruz. Henüz yeni tanıştığımız insanlara fazlasıyla değer veriyor, en ufak bir davranışlarıyla sevinip, üzülebiliyoruz; en azından ben böyle yapıyorum.
Ne zaman beni etkileyen birisiyle tanışsam, -ki bu acayip nadir oluyor- başlarda kendimi I Hope I Don’t Fall In Love With You dinlerken bulurum. Daha önce, çekimle karşı koymadığım için çok üzüldüğümü düşünerek, kendimi çekilirken bulduğum her anda çekime karşı direnirim ve bunu söylerim. Aradan zaman geçer, bazen bir şeyler olur, bazense olmaz. Ne olursa olsun, sonunda hep üzülürüm, hep bu parçayı dinlerim. Neil Young benim için ne güzel özetlemiş, Only Love Can Break Your Heart.