The Cranberries‘in ikinci albümü olan No Need To Argue, Waltzing Back, Sunday ve Linger gibi harika parçaları içeren ilk albümleri Everybody Else Is Doing It, So Why Can’t We? sonrasında, insanların “ne yapacaklar?” diye beklediği bir dönemde, baskı altında hazırladıkları bir şaheser olmuş.
Dolores O’Riordan‘ın, grubun 1993 İngiltere turnesi sırasında, Warrington’daki IRA saldırısı sonucu hayatını kaybeden iki çocuğun konu edildiği bir haberden etkilenerek sözlerini yazdığı Zombie şüphesiz ki 90’lı yılların en çok ses getiren, akılda kalan şarkılarından birisi oldu. Büyük bir acının, öfkenin ve hüznün şarkısı olan parça, MTV tarafından 1994’ün en iyi single parçası olarak seçilmiş.
Albümün yıllar içerisinde dünyada yakaladığı satış sayısıyla U2’yu İrlanda tahtından etmesi, böylesine harika bir parçayı içerisinde bulundurduğu için olağan kabul edilebilir. Olağanüstü olansa, Everbody Else’in olgunlaşmış hali olarak kabul edebileceğimiz ciddi sözleriyle yalnızca Zombie’nin değil, albümdeki her parçanın sevenleri için bir The Cranberries klasiğine dönüşmesi sanırım.
Zombie’yi takip eden Ode To My Family, I Can’t Be With You, Ridiculous Thoughts ve Dreaming My Dreams singlelarının yanı sıra benim için ayrı bir yeri olan, William Butler Yeats için yazılan Yeat’s Grave de dinlemeye doyamadığımız The Cranberries parçalarından.
Grubun öndeki elemanı olan, unutulmaz sesinin yanında sözleri, besteleri, sahne performansı, sürekli değişen imajı ve röportajlarıyla çok sevdiğimiz Dolores O’Riordan bugün, 46 yaşında aramızdan ayrıldı. No Need To Argue, onun anısına bolca dinlenecek güzellikte bir albüm.