Jean-Jacques Rousseau, Toplum Sözleşmesi‘nin ikinci kitabında egemenliği yani genel istemin yürütülmesini konu alır. “Genel istem yanılır mı?” sorusunu cevapladığı üçüncü bölüm şu paragrafla başlar:
Rousseau’nun halk üzerine fikrini açıkça belirttiği altı çizili son iki cümle üzerine uzun zamandır düşünüyorum. Fikirleriyle, Fransız İhtilali’nin getirdiği milliyetçilik akımının en büyük destekçilerinden olan Rousseau için, elbette ki halk özünde iyidir. Ancak milliyetçiliği benimsemeyen ve bu yüzden bu konuya daha objektif bakabildiğini düşünen bendeniz için, içinde yaşadığım bu halka “kandırılmış” diyebilmek çok zor geliyor. İnce bir çizginin üzerinde duruyorum.