İlk kez Spider Man çizgi romanlarından birinde ortaya çıkan Venom’u, bir anti-kahraman karakter olarak tanımlayabiliriz. Spider Man ve Deadpool ile olan geçmişinin ardından Eddie Brock ile birleşen Venom’u, daha çok kendisi ile özdeşleşen bu birleşme ile kabul ediyoruz.
Anti kahraman yaratmak ve bunu sevdirebilmek gerçekten oldukça zor bir iş. Söz konusu çizgi romanlar olduğunda, okuyucu kitlesi daha belirgin olduğu için bu iş biraz daha kolay olsa da, genel izleyiciye hitap eden bir sinema filmi söz konusu olduğunda işlerin çok daha karışık bir hal aldığını kabul etmek gerek. İşin en basit zorluğu, yaratılan karakterin herkesin sevgisini kazanmış süper kahramanlara karşı olması ve buna rağmen sevilmesi sanırım. Bunu bir yerde yapılabilir olarak görsek de, aslında işin en zor kısmı da bu basit zorluğun temeline dayanıyor; insanların süper kahramanlarla eşleştirdiği tüm özellikleri çiğneyebilecek, suç işleyebilecek ve en önemlisi de insan öldürebilecek bir karakteri sevdirebilmek.
Marvel’ın bugüne kadar Wolvorine, Punisher, Winter Soldier, Black Widow ve en önemlisi de Deadpool karakterlerinde bunu başardığına şahit olduk. Deadpool filminde karakterin yansıtılışına bakarsak, bir insanın silahla öldürmesini dansla, sözlerle, kişisel adalet vb. kavramlarla sempatik gösterilebileceğini ve bir anti kahramanın izleyiciye nasıl sevdirilebileceğini gözlemleyebiliriz. Peki söz konusu bir yaratık olduğunda, insanların kafasını koparmasını ne kadar sevdirebilirsiniz? İşte Venom’un başarısı bu soruya verilecek cevapla doğru orantılı olacaktı.
Filmde Venom’la karşılaştığımız ilk sahneden son sahneye kadar, soruya doğru cevapların bulunamadığına ve karakterin başarısız bir şekilde oluşturulduğuna şahit oluyoruz. Esprilerle ve karakterin gülen suratı andıran bazı mimikleriyle gölgede bırakılmaya çalışılan “vahşilik”, senaryodaki mantık hatalarıyla dikkati dağılan izleyici için çok daha üzerinde durulan bir konu haline geliyor.
Venom’u genel hatlarıyla bir süper kahraman filmi olarak kabul edersek, bu alandaki en başarısız filmlerden birisi diyebilirim. Basit bir, “dünyayı yok etmeye çalışan kötü adam” hikayesinde, ne olduğu belli olmayan, özelliklerinin derinliğine inilemeyen ve seyirciye tanıtılıp sevdirilemeyen bir karakter Venom. Tom Hardy ve Michelle Williams gibi sevdiğim iki oyuncu da, yönetmen Ruben Fleischer‘ın bu yetersiz karakter ve klişelerle dolu bir senaryoyla oluşturduğu kötü filmin enkazında kalan oyuncular olmuş.
Eminem, 31 Ağustos’ta çıkan Kamikaze albümünde filmi bekleyenlere büyük bir sürpriz yapmış ve Eddie Brock ve Venom arasındaki simbiyotik ilişkiyi anlatan Venom isimli bir parçaya yer vermişti. Sanırım bu filmden arda kalan tek iyi şey, kapanışta çalan bu parça olacak.