Bu listede özellikle farklı müzik türlerinde farklı parçalar paylaşmaya ve aynı gruplara yer vermemeye özen göstersem de, sonuncusunu başaramıyorum. Bazı gruplar var ki, yalnızca stüdyo kayıtlarıyla değil, canlı performanslarında yaptıkları yorumlarla bile bu listeye girebilecek parçalara imza atıyorlar. Bu yüzden, listenin düzenli takipçilerinin affına sığınarak bu gruplardan birisiyle, The White Buffalo ile bir kez daha karşınızdayım.
Dinlediğiniz, House of Pain isimli bu parçanın orjinali, Faster Pussycat isimli, ilk olarak seksenlerin sonunda ve doksanların başında aktif olmuş Amerikalı bir rock grubunun imzasını taşıyor. Grubun 1989 yılında yayınlanan Wake Me When It’s Over isimli albümü içerisinde yer alan parçayı “Rock Klasikleri” isimli bir listede ilk dinlediğimde, oldukça beğenmiş ve hemen grubun o yıllarda çıkardığı üç albümü bulup dinlemeye çalışmıştım.
Çalışmıştım diyorum, zira grubun icra ettikleri müzik için “kötü” kelimesi rahatlıkla kullanılabilir. Sex & Drugs & Rock & Roll mottosunun müzikte tam anlamıyla vücut bulmuş ender hallerinden birisi olan grubun listelere girmiş birkaç parçası bulunsa da, listelerde yükselebilen ve Amerikan Billboard’da 28 numarayı gören tek parçası da House of Pain olduğu için, üç kötü albümün içerisinde böyle güzel bir şarkıyı yapmayı nasıl başardıklarını da o günden bugüne merak etmişimdir.
Benim gibi grubu dinlemiş olan birçok kişiyle beraber, bu kömür madenindeki elmasın farkına varan The White Buffalo da parçayı 2012 yılında gösterime giren West of Memphis isimli belgesel film için yorumlamıştı. West of Memphis: Voices For Justice isimli dikkat çekici bir soundtrack albüme sahip olan filmin müziklerinde The White Buffalo’nun yanı sıra, Eddie Vedder, Marilyn Manson, Patti Smith ve Tonto’s Giant Nuts gibi önemli isimlerin coverladığı birçok parça yer alıyor.