Anonim kimlikle yazan bazı insanları düşünceleri sebebiyle kendime inanılmaz derecede yakın hissediyorum. Yazdıklarını okuduğumda, işte benim için oturup sohbet edilecek insan diyorum, keşke tanışıyor olsaydık… Bazen o kadar ileri gidiyorum ki, onları kardeşim olarak görüyorum ve kendi kendime bunları söylerken, nasıl göründüklerini hiç düşünmüyorum, onlar için kafamda fiziki kimlikler hayal etmiyorum; yalnızca oturup sohbet etmek istediğim insanlar olduklarını biliyorum. Bu durum bana Hegel‘in “Zekasını beğendiğin birinin görüntüsünü merak etme. Zekasını kullanmayan birinin ise görüntüsünden etkilenme.” sözünü hatırlatıyor.
Murat Yıkılmaz sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.