Kategoriler
Kişisel

İradeye Başkaldırı, Boğulurken Atılan Çığlık

Kendimi bildiğimi düşündüğüm gençlik dönemimde, etrafımdaki insanların başarı beklentilerine karşın içimden hep “istesem yaparım” diyordum; birçok şeyi istemediğim için yapmadığım düşüncesiyle insanları, bir gün isteyeceğim düşüncesiyle de kendimi telkin ediyordum. Şimdi dönüp baktığımda ise aslında o dönemde kendimi bilmediğimi, yalnızca kandırdığımı fark ediyorum. İstesem yaparım diyerek kendimi kandırdığım birçok şeyi hiçbir zaman yapamayacağımı biliyorum artık. Çünkü evet, istesem yapabilirim ama biliyorum ki hiçbir zaman istemeyeceğim. 25 çizgisini geçtiğimden beri, hayata dair kesin olan bir şeyi fark ettim. Her geçen anda insan her şeyden önce kendisini daha iyi tanıyor, kendisini daha iyi anlıyor.

İtiraf etmeliyim, bir süredir hem iç dünyamda hem de hayatımda işler yolunda değil; iniş-çıkışlı zamanlar kendisini tamamen inişe bıraktı diyebilirim. Artık tam anlamıyla batıyorum ve dip göründü. Nefes alabilmek, hayata devam edebilmek uğruna yüzeydeki tüm saçmalıklara katlanmak istediğimden hiç emin değilim. Emin olsam bile, kafamı kaldırdığımda gördüğüm, yeniden yüzeye çıkabilmem için sunulan tüm yardımlar kişiliğimle, iç dünyamla çatışıyor. Yani hayatın önüme sunduğu seçenekler yalnızca bugünü kurtaran, beni bugünün adamı yapacak şeyler. Biliyorum ki bunlardan birini yaptığımda, kendimi asla affedemem. Kendimden af beklemektense, ölümüm için af beklemeyi tercih ederim.

Yapmak istediklerimin yalnızca yapılmış olanlara, yapanlara “rağmen” yapılabilecek şeyler olduğunun farkında olmam en büyük gerçekliğim. Bu küçücük sözcüğe sığınıyor ve Atatürk’ün aşağıdaki sözlerini kendime rehber ediniyorum. Bir gün, yaptığım şeyleri “dibe vurmama rağmen” diyerek anabilecek miyim? Şimdilik yalnızca umuyorum. İnsanların en büyük ortak bilinmezliğine, korkusuna yenik düşersem ve bir şekilde yaşamak söz konusu olursa da… Yapmak istemediklerim yüzünden kaybedenler kulübünde kalacaksam hep, ilk seçimlerde kulüp başkanlığına adaylığımı koyarım.

Büyük olmak için kimseye iltifat etmeyeceksin, hiç kimseyi aldatmayacaksın, ülke için gerçek amaç ne ise onu görecek ve o hedefe yürüyeceksin. Herkes senin aleyhinde bulunacaktır, herkes seni yolundan çevirmeye çalışacaktır. Fakat sen buna karşı direneceksin, önüne sonsuz engeller de yığacaklardır; kendini büyük değil küçük, zayıf, araçsız, hiç sayarak, kimseden yardım gelmeyeceğine inanarak bu engelleri aşacaksın. Bundan sonra da sana büyük derlerse bunu söyleyenlere güleceksin.

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

Bir Cevap Yazın