Daha çok klip ve kısa videolarıyla dikkat çeken Yunan asıllı Fransız yönetmen Romain Gavras‘ın ikinci sinema filmi olan Athena, yayınlandığı tarihten itibaren Netflix’in en dikkat çeken içeriklerinden oldu. Romain Garvas, polisiye komedi türündeki ilk filmi Le monde est à toi (2018)‘nın ardından babası Costa-Gavras’ın izinden gitmeye karar vermiş gibi görünüyor. Siyasi bir film diyebileceğimiz Athena,13 yaşındaki küçük kardeşi İdir’in açıklanamaz öldürülüşünün ardından hayatı kaosa sürüklenen bir abinin, acı ve öfkesini konu alıyor. Fransa’nın banliyölerindeki ırkçılığı, eşitsizliği ve polis şiddetini büyük bir öfkeyle izleyiciye yansıtıyor.
Film, orduda görevli Abdel (Dali Benssalah)‘in, kardeşinin ölümü üzerine cepheden çağrılmasıyla başlıyor. İdir’in üç polis tarafından öldürüldüğünü gösteren görüntüler, Fransa’da büyük eylemlere yol açarken, polis olayı reddeder. Görüntülerdekilerin polis kılığına giren aşırı sağcılar olabileceğini ve konunun araştırıldığı söylenir. Abdel de sağduyulu davranarak, sakin kalınması yönünde polisi destekleyen bir açıklama yapmak ister. Ancak tam bu esnada, genç kardeşi Karim (Sami Slimane) olayları büyütecek ateşi yakar…
Yaşadıkları Athena isimli banliyönün gençlerini örgütleyen Karim, polis karakolunu basarak direnişte kullanabilecekleri mühimmatlar ele geçirir. Polis, ailelerin tahliye edildiği Athena’ya girmeye ve gençleri bastırmaya çalışırken, Karim kardeşi İdir’in intikamını almaya kararlıdır. Büyük üvey abileri Moktar ise, tüm bu karmaşanın ortasında Athena’da yakalatmak istemediği uyuşturucu ve silahları dışarıya çıkarmaya çalışır. Olayları yatıştırabileceğini düşünen Abdel’in yaşadıkları, onu olayların en üst noktasına doğru sürükler…
Athena Üzerine Kısa Değerlendirmem
Bu yıl, gündemde olan yapıtlardan oldukça uzak kaldım. Athena, bunu düşünerek ne izlesem diye bakmaya başladığım ilk anda karşıma çıktı. Romain Gavras ismini görünce, babası sebebiyle filme merak duydum. Olumlu-olumsuz, hakkında epeyce bir yazı görünce de izlemeye karar verdim. Filmin görsellerindeki anarşiyi görsem de, konusu itibariyle zaman zaman yavaşlayan bir film olacağını düşünmüştüm. Hızlı açılıştan sonra vermek istediği mesaja diyaloglarla odaklanacağını düşünüyordum ki, büyük yanılmışım.
Film, ardı ardına gelen uzun plan sekans çekimleriyle, tam anlamıyla bir kaos içerisinde başlayıp bitiyor. Temposunu neredeyse hiç ama hiç düşürmüyor. Bir anarşi ortamı içerisinde, üç kardeşin ve bir polisin yaptıklarına tanık oluyoruz. Tanık oluyoruz diyorum çünkü, neyi neden yaptıklarına dair bir fikrimiz pek olmuyor. Yalnızca, kaos içerisinde durdukları kısa birkaç saniyede yaşadıkları aydınlanmalarla fikirlerinin değiştiği fark ediyoruz. Bu aydınlanmaların bir derinliği bulunmuyor. Kısacası, filmin odak noktası, maalesef ki sosyal meseleler değil, görsel gösteri olmuş. Bu yüzden, karakterler birer klişe figür olmaktan ileriye gidemiyor.
Görsel anlamda film plan sekans kavramının hakkını verse de, oluşturulan atmosfer yeteri kadar samimi değil. Özellikle figüranların tamamı o kadar abartılmış ki, büyük bir şovun parçası olarak özenle yerleştirildiklerini her sahnede belli ediyorlar. Bu da filmin görselliğine yapmacık bir hava katıyor. Kısacası Athena, zaten vermek istediği mesaja odaklanmayı başaramayan bir filmken, abartı sahne ve figüranlar yüzünden klişe bir aksiyon filmi olmaktan ileri de gidemiyor. Puanım: 5/10.