1985 doğumlu Yunan asıllı Orianthi, kadın gitaristler denildiğinde aklıma gelen ilk isimlerden. Joni Mitchell, Pat Benatar, Joan Jett, Lita Ford gibi efsanelerin arasına ismini yazdırmayı çok genç yaşında başarmış bir isim. Steve Vai’nin yanında pişmiş, 18 yaşında Santana ile beraber sahne almış, MJ’nin son dönem gitaristliğini yapmış, liste uzar gider… 2007 yılında yayınladığı debut albümü Violet Journey ile gitar bazında esip gürlese de albümdeki parçalar, müzikal kalite bakımından oldukça zayıftı. Kendisi de bunu fark etmiş olacak ki, 2009 yılında çok daha sağlam bir prodüktörle, Howard Benson‘a stüdyoya kapanarak bu harika albüme imza attı.
Albüme adını veren Believe parçası, Danimarkalı sanatçı Niels Brinck‘in 2009 Eurovision Şarkı Yarışması için yaptığı Believe Again üzerinden yapılmış harika mı harika bir yorum. Guitar Hero Warriors of Rock’da yer alan ve oyunu oynayanların aşina olacağını düşündüğüm Suffocated da yine bu albümde yer alan bir Sound the Alarm coverı olarak karşımıza çıkıyor.
Albüm bana müzikal kalitesi ve parçaların kadınsı coşkusuyla sıklıkla Avril Lavigne‘in 2002 yılında çıkardığı debut albümü Let Go‘yu hatırlatıyor. Son zamanlarda iki albümü de birbirinden ayrı tutamıyor, arka arkaya dinliyorum. Orianthi’nin gitar tekniği ve aralara gömdüğü dozunda sololar iki albümü ayıran en büyük müzikal fark sanırım.
Albüm içerisindeki favori parçam Feels Like Home olmakla beraber Believe ve According to You da sıkılıkla tek olarak dinlediğim parçalardan. Bir de Steve’nin imzasını taşıyan, albümdeki tek sözsüz parça Highly Strung var ki, ikilinin beraber çektiği klibi ile tam bir başyapıt. İzlerken resmen kral ve kraliçeyi izliyormuş gibi oluyor insan. Albümün parça listesi şöyle:
- According to You
- Suffocated
- Bad News
- Believe
- Feels Like Home
- Think Like a Man
- What’s It Gonna Be
- Untogether
- Drive Away
- Highly Strung
- God Only Knows
If I was going to pass the baton to somebody, she would be my first choice.
Carlos Santana